ไม่สนใจใคร อยู่ในวัยกำลังเติบโต
ยิ่งแหลงก็ยิ่งพาโล ยิ่งหนักหน้า
ตื่นเช้ามาก็โทรหาเพื่อน
พ่อแหลงแม่เตือนก็ชักสีหน้า ไม่พอใจ
ไอ้ไหรของตัวหนักหนาชาติหน้ารำคาญ
พ่อแม่แหลงหิดทำเป็นฉุนเฉียว
เพื่อนแหลงนิดเดียวได้เพไม่ขัด
ใครหน้าไหนไม่สน กูจัด กูสด
ทำโชว์พาวเป็นพี่หลวงพอได้
ว่าหนุกหรอยบายใจกับโบ๋เพื่อน
คำที่พ่อแหลงแม่เตือนไม่สนไม่ฟัง
บ้านก็ไม่หลบ นั่งให้ยุงขบอยู่ที่ป่ายาง
ตั้งวงกินน้ำท่อมจนหวาง
ว่าหนุกหนานปาร์ตี้ พ่อแม่ส่งให้เรียน
แต่ลูกบ่าวมันเกรียน มั่วสุม บ้าหุม บ้า
อนาคตพอมี แต่ลูกบ่าวคนดี
ติดสาว ติดยามอมแมม
บ้านก็ไม่หลบ นั่งให้ยุงขบอยู่ที่ป่ายาง
ตั้งวงกินน้ำท่อมจนหวาง
ว่าหนุกหนานปาร์ตี้ พ่อแม่ส่งให้เรียน
แต่ลูกบ่าวมันเกรียน มั่วสุม บ้าหุม บ้า
อนาคตพอมี แต่ลูกบ่าวคนดี
ติดสาว ติดยามอมแมม
พ่อแม่ทำงานหนัก เสียให้เรียน
หวังแค่เพียงวันหน้าลูกนั้นสบาย
แต่ความหวังกลับพังไม่เป็นอย่างที่ตั้งใจ
เมื่อลูกชายไปเปิดวิทยาลัยในป่ายาง
ว่าต้มน้าท่อม เมาเหล้ายา บ้าผู้หญิงไม่สนใจ
ฉากสุดท้ายคิดได้ก็ตอนสายไปเจ็บใจแท้
ว่านายล้อมจับเสียหลักก็เพราะยัน
วิ่งไม่ทันถูกใส่กุญแจมือ
พ่อแม่ส่งให้ไปเรียนหนังสือ
แต่ภาพที่พ่อแม่เห็นก็คือ
ลูกนั่งบนรถทุกไฟ
บ้านก็ไม่หลบ ว่านั่งให้ยุงขบอยู่ที่ป่ายาง
ตั้งวงกินน้ำท่อมจนหวาง
ว่าหนุกหนานปาร์ตี้ พ่อแม่ส่งให้เรียน
แต่ลูกบ่าวมันเกรียน มั่วสุม บ้าหุม บ้า
อนาคตพอมี แต่ลูกบ่าวคนดี
ติดสาว ติดยามอมแมม
อนาคตพอมีแต่ลูกบ่าวคนดี
ติดสาว ติดยา มอมแมม